Cok uzun zaman oldu blogu guncellemeyeli. Asktan midir , yoldan midir bende bilemiyorum :) Clorinda'da kaldigimiz geceden yaklasik 12saatlik bir yolculuk sonrasinda Chulón'un Córdoba'da ki evine vardik. Sanirim hayatim boyunca taniyabilecegim ender misafirperver ailelerden biriyle tam 25 muhtesem gun gecirdim.Córdoba'ya dair anlaticak tonlarca sey var aslinda.Insanlarinin guzelliginden, ucsuz bucaksiz sierralarindan,enfes etlerinden ve onlarin diliyle Asado'larindan,lezzetli sutlerinden yapilma dondurmalarindan,kendimi cok iyi ve mutlu hissettigim bu evden,nerden baslasam bilemedim.Bu yuzden 25gunu kimseyide siikmadan kisaca soyle ozetleyebilirim:Asik olup geldigim bu sehre asik olarak ayrildim. Benim toplamda Córdoba'da ki hikayem bu sanirim :)Che Guevara'nin Alta Gracia'da ki cocuklugunu gecirdigi eve yaptigim ziyaretse bu sehri gozumde dahada guzel kildi. Hayatim boyunca bekledigim bir yolculukta Che'ye bu kadar yakin olabilmenin mutlulugunu kelimelerle anlatamam.Gitmek isteyenlere diyorum ki muhakkak ama muhakkak Alta Gracia'ya ya ugramadan donmeyin.Che astim hastasi oldugu icin ailesi buraya tasinmis.Cunku havasi mukemmel.Tertemiz.Tek katli evleriyle oyle guzel ki kesin ziyaret edilmeli.Sadece Córdoba'nin degil Arjantin'in bir guzel ozelligide bu trk katlı yada iki katli ev yapilarina sahip olmalari.Buenos Aires' e gitmedigim icin bilemiyorum fakat Córdoba'da yeni ogrencilrr icin yapilan buyuk apartmanlar haric halen eski tek katli yapilar korunuyor.Bizim pek alisik olmadigimiz bir durum maalesef..Yilbasini Chulón'un kocaman ailesiyle geciriyoruz ve ilerleyen gunlerde her biri ayri iyi olan bu insanlarla epeyce sohbet yemek vb aktivitelerde bulunuyoruz.Hobbit'i ispanyolca altyazili izleyip, 5 gun Cuesta Blanca'da dagda kamp kuruyoruz.Nehirlerde kelebeklerle birlikte yuzup, ormanin derinliklerinde inegiyle danasiyla ozgur atlarla karsilasiyoruz :)Her gun neredeyse bizlere gore yarim kilo kiyma fiyatina 2-3 kilo etle Asado yapip, boyuna Fernet con Coke iciyoruz.25gunde gitmedigimiz akraba arkadas, etmedigimiz muhabbet birakmiyoruz.Boyuna insanlara Türklerin arap olmadigini , dilimizin arapca olmadigini, Türkiye deyken kapanmamiz gerekmedigini, , Atatürk'ü , yemeklerimizi , muziklerimizi , rakimizi , Galatasaray' i :) , Istanbul'u , İzmir'i vb bütün herseyi anlatiyorum ve hic yorulmuyorum, her seferinde aciklamaktan keyif aliyorum.Tarkan'i bilenlere muck muck actirip herkese gobek atmayi ogretiyorum :)Onlarin danslarini, yemeklerini tatlilarini ogrenip kendi kulturumden turk kahvesi pisirp birde ustune ingilizce fal bakiyorum.Bazen cok sevdigim insanlara rakimdan tattirip nasil icilir neyle icilir hangi muzikle icilir bunları ogretiyorum :)25 gunum belki daha tonlarca aniyla sma kisaca boyle bir ozetle geciyor. Burdaki hayat tarzini , yemekleri , kulturu herseyi cok seviyorum ve aslinda kalmakta istiyorum fakat yola devam etmeyide istiyorum ve bu duygu daha agir basiyor. Ailem kadar benimsedigim bu guzel aileye veda etmek cok zor. Asik olup geldigim bu sehre veda etmek cok zor. Fakat yol beni bekliyor. Buralarda en cok ani en guzel sekilde yasamayi, paylasmayi, herseyini herkesle paylasabilmeyi, ve hergun bambaska guzel gececek bir gune uyanmayi ve daha sakin daha pozitif daha mutlu daha keyifli belki daha yalniz ama daha guclu olmayi ogreniyorum.Sevdicegi geride birakmak en fenasi ama plan yapmadan bu yolun keyfini guzelligini yasayip sonra neler olacak bakalim diye dusunmeyi ogreniyorum. Herkese tavsiyem an gelirse asktan kacmayin elbet ama imkan varsa asik olmayin :p saka bir yana 40gun yol arkadasligindan sonra yeniden yola yalniz cikmak elbet zorluyor ama insan bir sekilde onundeki maceralari yeni yolculuklari hayal edip bunada alisiyor.Bir gun yeniden bulusmayi umut edip, dileyip Córdoba'ya hoscakal diyorum ve kuzeye ilerlemek icin Salta'ya dogru yola cikiyorum.Ilk defa gozlerimde yas bir sehri terkediyorum burada. Bu duyguda cok sey ogretiyor insana o ayri. Yasadigim her andan bir seyler ogrenme cabasindayim.Arayisim genel hatlariyla sekillensede henuz elbette tamamlanmadi ve sanmiyorum ki zaten tam anlamiyla tamamlansin. Yolda olmanin verdigi keyifte bundan.Suan gercekten icler acisi bir internetle yaziyorum ve foto paylasamiyorum fakat facebookta herkese acik fotolardan bu güzel sehri gorebilirsiniz. Yeniden gorusmek dilegiyle.ygmrgzl88@gmail.com : facebook
27 Ocak 2014
2 Ocak 2014
" Clorinda "
Paraguay'dan coook ama cook eskilerden kalma uyduraktan bir 'feribotla' :), bizi yarim saatte Arjantin'e goturecek olan nehri geciyoruz. Sadece 5 mil guaraniye yani 2,5 dolara ulke degistiriyorum. Elbette yolum daha uzun. Cordoba'ya gecebilmek icin otobus gerek. Az bir plan yaparak geri kalanida sansa birakarak yola cikiyoruz Chulonla. Cordoba'da onun ailesinin yaninda kalacagiz.
Paraguay-Arjantin sinirinda kucuk bir kasaba , Clorinda.Formosa'ya bagli.
5 dakikada pasaportuma 90 gunluk vizemi vurduruyorum.Turk oldugumu goren gorevli oooo welcome to argentina turkey diyor , hahaha hehehe seklinde gulup sagolun varolun seklinde hareketler yaparak siniri geciyorum =)
Nerde kalacagiz ne yapacagiz belli degil =) Iki kisi 10 pesoya otobusle sehir merkezine geliyoruz.
Aninda bir otobus sirketine gidip Cordoba'ya bilet almamiz lazim.
Plan yapmazsak elbette ne olur : Isler yarina kalir. En guzelide bu sasirtan durumlar zaten =)
Haydi bakaliiiim yarin oglen disinda otobus yok.Yani geceyi Clorinda'da gecirmemiz gerek.
Chulon daha evvel bisikletle buradan gecerken bir universite bahcesinde konaklamis.Universitenin sekreterini taniyor.Sansimizi ordan yana kullanmaya karar veriyoruz.
Biletler tam olarak 1120 peso tutuyor iki kisi. Maalesef dolarlarimizi simdilerin "blue" money'si eskinin 'black' money'si olan karaborsada bozduruyoruz cunku inanilmaz kur farki var doviz burolariyla.Arjantin ekonomisi fena yerlerde surunuyor.Suan an itibariyle Buenos Aires'te nerdeyse tum sehirde 15 gun elektrik kesintisi var.Cunku elektrikleri yok.Kisinti yapmiyorlar , direkt olmadigi icin kullanamiyorlar.Siz dusunun artik.
Biz vardigimizda 1 dolar 5 peso idi biz 8,5 pesoya bozdurduk. Cordobada bunu 10-11 peso yapmakta mumkun. Acikcasi dikkatli olup cambioculardan para bozdurmak suan isimize geliyor.
Asil mesele yarin sabaha kadar yatacak yer lazim.Yola koyuluyoruz.
Bavulu cekcekli aldigim icin benle modern traveller diye dalga geciyorlar :)) ama valla hicte gucenmiyorum.Sirtimda kocaman tasidigim zamanlar deli agritiyor,cekcekle kullaninca mukemmel.Ama suan bu gittigimiz yollarda luksten uzak sirtimda 20 kiloyla mizmizlanmadan Chulonu takip ediyorum =)
Universiteye vardigimizda ilk saskinligimi yasiyorum. Ben oyle buyuk kampus filan beklerken , korku filmlerindeki hosteller gibi bir yere geliyoruz =)
Sagolsunlar bize iki dosek veriyorlar.Birde banyonun anahtarini.Suan bu cok buyuk nimet =) Sokaktada kalabilirdik ama sivrisinekler sabaha kadar her yerimizi yerdi ,sonra butun gun kasin dur =) Bu sebepten suanda bu mekan bizim icin saray. Klimasida var. Banyoda kocaman kurbagali filan ama olsun sahsimiza ozel , kimsecikler yok =) Bir kurbagalar birde biz. Hayatimda boyle buyuk kurbaga gormedim korkudan fotograf bile cekemedim =) Tabiata dogaya oyle kolay alisilmiyor,hala daha bir Zeyna degilim sonucta kurbagalardan cekiniyorum hauhea:) ama genede beraber yikanmayi basarabiliyoruz. O bana dokunmuyor ben ona. Mutlu mesutuz.
Ve hayatimda ilk defa pespese bu kadar cok simsek goruyorum havada. Chulon nasil yani diyor hic gormedin mi? hayir gordumde bu denli pespese gormedim. aaaa buralar hep boyle Cordoba'da ayni. Nedenini bilmiyor ama bende bilmiyorum ilk defa gordugum bir manzara. Ufacik bir an yakaliyorum hatirlamak icin.
Banyomuzu yaptiktan sonra sehre gidelim diyoruz.Hayat nasil bir bakalim.
Herkes disarda.Cuma aksami.Cay bahceleri gibi cafelerde oturuyorlar ama genelde hep bira iciyorlar.Cay pek yok :P
Boyle isikli misikli bir mekan goruyoruz nedir ne degildir bakalim giriyoruz iceri.
Durum bu :
Paraguay-Arjantin sinirinda kucuk bir kasaba , Clorinda.Formosa'ya bagli.
5 dakikada pasaportuma 90 gunluk vizemi vurduruyorum.Turk oldugumu goren gorevli oooo welcome to argentina turkey diyor , hahaha hehehe seklinde gulup sagolun varolun seklinde hareketler yaparak siniri geciyorum =)
Nerde kalacagiz ne yapacagiz belli degil =) Iki kisi 10 pesoya otobusle sehir merkezine geliyoruz.
Aninda bir otobus sirketine gidip Cordoba'ya bilet almamiz lazim.
Plan yapmazsak elbette ne olur : Isler yarina kalir. En guzelide bu sasirtan durumlar zaten =)
Haydi bakaliiiim yarin oglen disinda otobus yok.Yani geceyi Clorinda'da gecirmemiz gerek.
Chulon daha evvel bisikletle buradan gecerken bir universite bahcesinde konaklamis.Universitenin sekreterini taniyor.Sansimizi ordan yana kullanmaya karar veriyoruz.
Biletler tam olarak 1120 peso tutuyor iki kisi. Maalesef dolarlarimizi simdilerin "blue" money'si eskinin 'black' money'si olan karaborsada bozduruyoruz cunku inanilmaz kur farki var doviz burolariyla.Arjantin ekonomisi fena yerlerde surunuyor.Suan an itibariyle Buenos Aires'te nerdeyse tum sehirde 15 gun elektrik kesintisi var.Cunku elektrikleri yok.Kisinti yapmiyorlar , direkt olmadigi icin kullanamiyorlar.Siz dusunun artik.
Biz vardigimizda 1 dolar 5 peso idi biz 8,5 pesoya bozdurduk. Cordobada bunu 10-11 peso yapmakta mumkun. Acikcasi dikkatli olup cambioculardan para bozdurmak suan isimize geliyor.
Asil mesele yarin sabaha kadar yatacak yer lazim.Yola koyuluyoruz.
Bavulu cekcekli aldigim icin benle modern traveller diye dalga geciyorlar :)) ama valla hicte gucenmiyorum.Sirtimda kocaman tasidigim zamanlar deli agritiyor,cekcekle kullaninca mukemmel.Ama suan bu gittigimiz yollarda luksten uzak sirtimda 20 kiloyla mizmizlanmadan Chulonu takip ediyorum =)
Universiteye vardigimizda ilk saskinligimi yasiyorum. Ben oyle buyuk kampus filan beklerken , korku filmlerindeki hosteller gibi bir yere geliyoruz =)
Ve hayatimda ilk defa pespese bu kadar cok simsek goruyorum havada. Chulon nasil yani diyor hic gormedin mi? hayir gordumde bu denli pespese gormedim. aaaa buralar hep boyle Cordoba'da ayni. Nedenini bilmiyor ama bende bilmiyorum ilk defa gordugum bir manzara. Ufacik bir an yakaliyorum hatirlamak icin.
Banyomuzu yaptiktan sonra sehre gidelim diyoruz.Hayat nasil bir bakalim.
Herkes disarda.Cuma aksami.Cay bahceleri gibi cafelerde oturuyorlar ama genelde hep bira iciyorlar.Cay pek yok :P
Boyle isikli misikli bir mekan goruyoruz nedir ne degildir bakalim giriyoruz iceri.
Durum bu :
Hic oynamamisim bugune kadar bilardo.E hadi gelmisken oynayalim madem.Tabi yeniliyorum ama enteresan bir sehirde kohne bir barda bilardo oynamistim zamaninda demek yeterli :)
Sabah erken kalkacagiz,kalacagimiz yere geri donuyoruz.
Sabah bu manzarayla uyaniyoruz :
Iste en cok istedigim anlardan biri.
Dogal hayata bu kadar yakinim.
Hic bilmedigim bu kasabada boyle bir sabaha uyaniyorum ve kendimi atiyorum icine.
Her sey onume serilmiscesine ben deneyimleyeyim diye bekliyor.
Bu firsatlari kacirmak mumkun degil.. Koca sehirlerde koca apartmanlar arasinda gezmektense bu sekilde hayatin icinde olmak daha huzur verici. Patagonyaya gidememis oldugum icin uzulmuyorum. Bir gun bir vakit gene gider gorurum. Suan ani degerlendiriyorum ve gecmiste yapamadiklarima degilde , varoldugum anda karsima cikanlarla neler yapabildigime bakiyorum. Bu sebepten mutsuz degilim. Hatta daha farkli bir yoldan ogrenmek ve naturalin icinde olmak epey zorlasada daha cok arindigimi hissediyorum.
Yola cikma vakti geldi.
Chulon bisikletini kutuluyor, fotograflarimizi cekiyoruz. Otobus geliyor. Ilk durak Resistencia. Burada 2 saat kadar bekleyip Cordoba otobusune geciyoruz. O arada gene chulonun yoldayken evinde kaldigi Maria bizi ziyarete geliyor. Guzel bir insan daha tanima firsati buluyorum boylelikle.
Ve sabaha kadar surecek olan Cordoba otobusumuz geliyor.Iyiyiz mutluyuz. Chulon ailesini tam 8 ay sonra gorecek.Heyecanli. Bende en az onun kadar heyecanliyim cunku bu duyguyu cok iyi biliyorum.
Bazi seyler hic degismesede , ailelerimizi ozluyoruz. Yolda olmanin verdigi gucle bu duyguyla savasabiliyoruz elbette. Cunku tercihlerimizi bu yonde yaptik. Fakat an geliyor cok buyuk bir calisma gerektiyor bu duyguyu atlatmak icin. Genelde basariyoruz....
Simdi hava berrak , bulutlar inanilmaz guzel ,her yer yemyesil...
Keyfini cikarma vakti...
Bekle beni Arjantin geliyorum !!! =))
1 Ocak 2014
" Asuncion-2 "
An itibariyle Arjantin'deyim ancak Asuncion'da gecen gunlerimi aktarmadan gecmek istemedim =)
En son arkadasimin yanina tasindiktan sonra 3-4 gun kadar minicik bir odada 3 kisi yasadik.
Gunduzleri sehri gezip ,kisisel defterime bol bol yazilar yazarak ,yeni tatlar test ederek ve genellikle bol bol terere ve bira icerek , geceleri ise arkadaslarimla sohbetler edip , ulkemin durumunu , direnisi , sebeplerini sonuclarini anlatarak ve gene bol bol terere ve bira icerek gecirdim. Asuncion'da ki sicaga dayanmanin tek cozumu ya bol soguk su ya terere ya da bira icmek . Baska caresi yok cidden. Bu arada direnisten kimsenin haberi yok desem inanmazsiniz degil mi... Inanin zerre haberleri yok. Videolari izletiyorum sok geciriyorlar. Diplerinde Brezilya gunlerce direnis gosterdi onu bile bilmiyorlar =) Turkiye'yi cogu zaman Arabistan gibi bir yer saniyorlar. Hayir biz soyleyiz boyleyiz diye dogrulari anlatiyorum elbette ama genellikle yanlis biliyorlar. Ulkeye girerken ortunuyor musun yeniden diye soruyorlar. Ailemin arkadaslarimin fotograflarini gosterince sasiriyorlar. Bu kadar haberdar olmamalari en basta cok enteresan geliyordu ancak suan burdaki insanlari dertlerini tasalarini ve yasayislarini gorunce dunyadan bir haber olmalarinin sebeplerini anlayabiliyorum. Sen bizim savaslarimizi nerden biliyorsun nasil ogrendin gibi sorularla karsilasmak mumkun. Bir kac bildigin sey varsa anlat ,ayakta alkislaniyorsun ehhehh =)
Arkadasimin yanindaki 4 gunden sonra her aksam genellikle ugradigimiz kucuk bir Lomito (buralara ozgun bir et ) bufesi olan Aurelia ve ailesinin yaninda kalmaya basladim. Cok sicak kanli ve misafirperver bu aile ile hem 24 aralik gecesi onlarin ozel olarak kutladiklari Christmas'i hemde gercekten keyif dolu anlar gecirdim.
Paraguay'da ki 14 gun boyunca her an dolu doluydu.Ozellikle yol arkadasim Chulon ve evinde kaldigim arkadasim Julito, yaninda kaldigim Godoy ailesi ve ilk kaldigim hostel La Abuela'nin sahibi Javier ile ettigimiz sohbetler,Chulonla butun bir sehri yuruyup onun yazilarini satarak kazandigimiz paralarla aldigimiz,paylasarak gidim gidim yedigimiz empanadalar(cig borek gibi bir yemek),kirk yilda birde olsa Paraguay gencliginin eglence tarzini gordugumuz disko gecesi ve daha bir cok guzel aniyla Asuncion'a veda ettim.
Asuncion'dan Cordoba'ya gelisimiz ise apayri bir maceraydi.
Onuda Cordoba yazimda anlatacagim.
Kisacasi 14 gun benim icin yeterli oldu.Aslinda bir cok dag tepe selale vbni uzaklik sebebiyle kacirdim ama geri donersem bir gun oralarida ziyaret ederim diye dusunuyorum.Bazen her seyi her yeri gormenin imkani olmuyor.Benim icin Asuncion daha cok sehir icersinde gecti,nehir kiyisindaki anlardan baska dag tepe gezmedim.Rio'daki gibi ormanlarin icinden gecmedim =) Fakat genede cok keyif aldim. Olur da bir gun Paraguay 'a yolunuz duserse Super Pitin lomito dukkanina ugrayin ben Turca Chica Yagmurdan herkese selam soyleyin :)
En son arkadasimin yanina tasindiktan sonra 3-4 gun kadar minicik bir odada 3 kisi yasadik.
Gunduzleri sehri gezip ,kisisel defterime bol bol yazilar yazarak ,yeni tatlar test ederek ve genellikle bol bol terere ve bira icerek , geceleri ise arkadaslarimla sohbetler edip , ulkemin durumunu , direnisi , sebeplerini sonuclarini anlatarak ve gene bol bol terere ve bira icerek gecirdim. Asuncion'da ki sicaga dayanmanin tek cozumu ya bol soguk su ya terere ya da bira icmek . Baska caresi yok cidden. Bu arada direnisten kimsenin haberi yok desem inanmazsiniz degil mi... Inanin zerre haberleri yok. Videolari izletiyorum sok geciriyorlar. Diplerinde Brezilya gunlerce direnis gosterdi onu bile bilmiyorlar =) Turkiye'yi cogu zaman Arabistan gibi bir yer saniyorlar. Hayir biz soyleyiz boyleyiz diye dogrulari anlatiyorum elbette ama genellikle yanlis biliyorlar. Ulkeye girerken ortunuyor musun yeniden diye soruyorlar. Ailemin arkadaslarimin fotograflarini gosterince sasiriyorlar. Bu kadar haberdar olmamalari en basta cok enteresan geliyordu ancak suan burdaki insanlari dertlerini tasalarini ve yasayislarini gorunce dunyadan bir haber olmalarinin sebeplerini anlayabiliyorum. Sen bizim savaslarimizi nerden biliyorsun nasil ogrendin gibi sorularla karsilasmak mumkun. Bir kac bildigin sey varsa anlat ,ayakta alkislaniyorsun ehhehh =)
Arkadasimin yanindaki 4 gunden sonra her aksam genellikle ugradigimiz kucuk bir Lomito (buralara ozgun bir et ) bufesi olan Aurelia ve ailesinin yaninda kalmaya basladim. Cok sicak kanli ve misafirperver bu aile ile hem 24 aralik gecesi onlarin ozel olarak kutladiklari Christmas'i hemde gercekten keyif dolu anlar gecirdim.
Paraguay'da ki 14 gun boyunca her an dolu doluydu.Ozellikle yol arkadasim Chulon ve evinde kaldigim arkadasim Julito, yaninda kaldigim Godoy ailesi ve ilk kaldigim hostel La Abuela'nin sahibi Javier ile ettigimiz sohbetler,Chulonla butun bir sehri yuruyup onun yazilarini satarak kazandigimiz paralarla aldigimiz,paylasarak gidim gidim yedigimiz empanadalar(cig borek gibi bir yemek),kirk yilda birde olsa Paraguay gencliginin eglence tarzini gordugumuz disko gecesi ve daha bir cok guzel aniyla Asuncion'a veda ettim.
Asuncion'dan Cordoba'ya gelisimiz ise apayri bir maceraydi.
Onuda Cordoba yazimda anlatacagim.
Kisacasi 14 gun benim icin yeterli oldu.Aslinda bir cok dag tepe selale vbni uzaklik sebebiyle kacirdim ama geri donersem bir gun oralarida ziyaret ederim diye dusunuyorum.Bazen her seyi her yeri gormenin imkani olmuyor.Benim icin Asuncion daha cok sehir icersinde gecti,nehir kiyisindaki anlardan baska dag tepe gezmedim.Rio'daki gibi ormanlarin icinden gecmedim =) Fakat genede cok keyif aldim. Olur da bir gun Paraguay 'a yolunuz duserse Super Pitin lomito dukkanina ugrayin ben Turca Chica Yagmurdan herkese selam soyleyin :)
Hoscakal Paraguay.Seni tanimak guzeldi.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)