" Clorinda "

Paraguay'dan coook ama cook eskilerden kalma uyduraktan bir 'feribotla' :), bizi yarim saatte Arjantin'e goturecek olan nehri geciyoruz. Sadece 5 mil guaraniye yani 2,5 dolara ulke degistiriyorum. Elbette yolum daha uzun. Cordoba'ya gecebilmek icin otobus gerek. Az bir plan yaparak geri kalanida sansa birakarak yola cikiyoruz Chulonla. Cordoba'da onun ailesinin yaninda kalacagiz.

Paraguay-Arjantin sinirinda kucuk bir kasaba , Clorinda.Formosa'ya bagli.
5 dakikada pasaportuma 90 gunluk vizemi vurduruyorum.Turk oldugumu goren gorevli oooo welcome to argentina turkey diyor , hahaha hehehe seklinde gulup sagolun varolun seklinde hareketler yaparak siniri geciyorum =)

Nerde kalacagiz ne yapacagiz belli degil =) Iki kisi 10 pesoya otobusle sehir merkezine geliyoruz.
Aninda bir otobus sirketine gidip Cordoba'ya bilet almamiz lazim.

Plan yapmazsak elbette ne olur :  Isler yarina kalir. En guzelide bu sasirtan durumlar zaten =) 
Haydi bakaliiiim yarin oglen disinda otobus yok.Yani geceyi Clorinda'da gecirmemiz gerek.
Chulon daha evvel bisikletle buradan gecerken bir universite bahcesinde konaklamis.Universitenin sekreterini taniyor.Sansimizi ordan yana kullanmaya karar veriyoruz.

Biletler tam olarak 1120 peso tutuyor iki kisi. Maalesef dolarlarimizi simdilerin "blue" money'si eskinin 'black' money'si olan karaborsada bozduruyoruz cunku inanilmaz kur farki var doviz burolariyla.Arjantin ekonomisi fena yerlerde surunuyor.Suan an itibariyle Buenos Aires'te nerdeyse tum sehirde 15 gun elektrik kesintisi var.Cunku elektrikleri yok.Kisinti yapmiyorlar , direkt olmadigi icin kullanamiyorlar.Siz dusunun artik.

Biz vardigimizda 1 dolar 5 peso idi biz 8,5 pesoya bozdurduk. Cordobada bunu 10-11 peso yapmakta mumkun. Acikcasi dikkatli olup cambioculardan para bozdurmak suan  isimize geliyor.

Asil mesele yarin sabaha kadar yatacak yer lazim.Yola koyuluyoruz. 

Bavulu cekcekli aldigim icin benle modern traveller diye dalga geciyorlar :)) ama valla hicte gucenmiyorum.Sirtimda kocaman tasidigim zamanlar deli agritiyor,cekcekle kullaninca mukemmel.Ama suan bu gittigimiz yollarda luksten uzak sirtimda 20 kiloyla mizmizlanmadan Chulonu takip ediyorum =)

Universiteye vardigimizda ilk saskinligimi yasiyorum. Ben oyle buyuk kampus filan beklerken , korku filmlerindeki hosteller gibi bir yere geliyoruz =)

Sagolsunlar bize iki dosek veriyorlar.Birde banyonun anahtarini.Suan bu cok buyuk nimet =) Sokaktada kalabilirdik ama sivrisinekler sabaha kadar her yerimizi yerdi ,sonra butun gun kasin dur =) Bu sebepten suanda bu mekan bizim icin saray. Klimasida var. Banyoda kocaman kurbagali filan ama olsun sahsimiza ozel , kimsecikler yok =) Bir kurbagalar birde biz. Hayatimda boyle buyuk kurbaga gormedim korkudan fotograf bile cekemedim =) Tabiata dogaya oyle kolay alisilmiyor,hala daha bir Zeyna degilim sonucta kurbagalardan cekiniyorum hauhea:) ama genede beraber yikanmayi basarabiliyoruz. O bana dokunmuyor ben ona. Mutlu mesutuz.

Ve hayatimda ilk defa pespese bu kadar cok simsek goruyorum havada. Chulon nasil yani diyor hic gormedin mi? hayir gordumde bu denli pespese gormedim. aaaa buralar hep boyle Cordoba'da ayni. Nedenini bilmiyor ama bende bilmiyorum ilk defa gordugum bir manzara. Ufacik bir an yakaliyorum hatirlamak icin.

Banyomuzu yaptiktan sonra sehre gidelim diyoruz.Hayat nasil bir bakalim.
Herkes disarda.Cuma aksami.Cay bahceleri gibi cafelerde oturuyorlar ama genelde hep bira iciyorlar.Cay pek yok :P

Boyle isikli misikli bir mekan goruyoruz nedir ne degildir bakalim giriyoruz iceri.
Durum bu : 

Hic oynamamisim bugune kadar bilardo.E hadi gelmisken oynayalim madem.Tabi yeniliyorum ama enteresan bir sehirde kohne bir barda bilardo oynamistim zamaninda demek yeterli :)

Sabah erken kalkacagiz,kalacagimiz yere geri donuyoruz.

Sabah bu manzarayla uyaniyoruz :

Iste en cok istedigim anlardan biri.

Dogal hayata bu kadar yakinim.

Hic bilmedigim bu kasabada boyle bir sabaha uyaniyorum ve kendimi atiyorum icine.

Her sey onume serilmiscesine ben deneyimleyeyim diye bekliyor.

Bu firsatlari kacirmak mumkun degil.. Koca sehirlerde koca apartmanlar arasinda gezmektense bu sekilde hayatin icinde olmak daha huzur verici. Patagonyaya gidememis oldugum icin uzulmuyorum.  Bir gun bir vakit gene gider gorurum. Suan ani degerlendiriyorum  ve gecmiste yapamadiklarima degilde , varoldugum anda karsima cikanlarla neler yapabildigime bakiyorum. Bu sebepten mutsuz degilim. Hatta daha farkli bir yoldan ogrenmek ve naturalin icinde olmak epey zorlasada daha cok arindigimi hissediyorum.

Yola cikma vakti geldi. 

Chulon bisikletini kutuluyor, fotograflarimizi cekiyoruz. Otobus geliyor. Ilk durak Resistencia. Burada 2 saat kadar bekleyip Cordoba otobusune geciyoruz. O arada gene chulonun yoldayken evinde kaldigi Maria bizi ziyarete geliyor. Guzel bir insan daha tanima firsati buluyorum boylelikle. 

Ve sabaha kadar surecek olan Cordoba otobusumuz geliyor.Iyiyiz mutluyuz. Chulon ailesini tam 8 ay sonra gorecek.Heyecanli. Bende en az onun kadar heyecanliyim cunku bu duyguyu cok iyi biliyorum.

Bazi seyler hic degismesede , ailelerimizi ozluyoruz. Yolda olmanin verdigi gucle bu duyguyla savasabiliyoruz elbette. Cunku tercihlerimizi bu yonde yaptik. Fakat an geliyor cok buyuk bir calisma gerektiyor bu duyguyu atlatmak icin. Genelde basariyoruz....

Simdi hava berrak , bulutlar inanilmaz guzel ,her yer yemyesil...

Keyfini cikarma vakti...

Bekle beni Arjantin geliyorum  !!! =))